برخی از کارشناسان آموزشی معتقدند که باید نظام سنتی نمره‌گذاری و ارزشیابی براساس پایان کار را کنار گذاشت و در عوض از نظام ارزشیابی مستمر و ساختاری بهره گرفت که قادر است پیشرفت را نشان دهد.

 «ارزشیابی ساختاری» همچنین این امکان را می‌دهد تا اثرات منفی نمرات بد روی دانش‌آموزان و بویژه تأثیر از بین بردن انگیزه و علاقه نداشتن به درس را به حداقل رساند.

موضوع دیگری که مورد سؤال است، نحوه سازماندهی دانش‌آموزان به صورت کلاس‌های ثابت و از پیش تعیین شده است. آموزش متمایز بر این باور است که کلاس‌های بزرگ را باید براساس نیازهای دانش‌آموزان به گروه‌هایی که از نظر تعداد متفاوتند، تقسیم و این روش را جایگزین روش قبلی کرد. این گروه‌بندیها موقت خواهند بود و نه فقط امکان پیشرفت در روند یادگیری را ممکن می‌کنند، بلکه از محصور شدن دانش‌آموزان در یک گروه ناجور یعنی گروه فراگیران کند و ضعیف، جلوگیری می‌کند. علاوه بر این، این روش چینش به برنامه‌های هفتگی و زمان جدید مدارس اشاره دارد. و در آخر اینکه، این روش مستلزم آموزش معلمان در زمینه فرهنگ آموزش، کار گروهی و مسئولیت‌های جدید آنها در قبال آموزش همگانی و عمومی دانش‌آموزان است.

بررسی تمام عیار آموزش معلمان با کمک مؤسسات آموزشی آغاز شده است. اصلاح برنامه زمانی مدارس، ادامه دارد. این پیشنهادها که برخی از آنها هنوز اجرایی نشده است، شدیداً شیوه سازماندهی مدارس و مفهوم نقش معلم را زیر سؤال برده‌اند و دیگر نه فقط بر انتقال دانش بلکه بر راهنمایی دانش‌آموزان و تحصیلات و آموزش آنها در مفهوم وسیع یا به عبارت دیگر جامعه‌پذیری آنها تأکید می‌کنند. مفهوم سابق نقش و وظایف معلم در مدرسه مورد پذیرش اکثریت افراد نیست و در سال‌های اخیر، طرح‌های تجربی و موفق زیادی در این زمینه انجام شده است.

آموزش معلمان

مؤسسه‌های دانشگاهی آموزش در سال 1991 میلادی با هدف حرفه‌ای کردن آموزش معلمان تأسیس شدند. تعداد این مؤسسه‌ها در حال حاضر بالغ بر 29 مؤسسه است که 89هزار و 277 نفر در آنها آموزش می‌بینند.این مؤسسه‌های عمومی، افراد مورد آموزش را برای آزمون رقابتی استخدامی برای معلمان ابتدایی و متوسطه و نیز آموزش اولیه آماده می‌کنند. معلمان مقطع ابتدایی و متوسطه آموزش‌های یکسانی را می‌بینند. این آموزش‌ها موضوعات درسی را با مهارت‌های تدریس عملی و نظری تلفیق می‌کنند و شامل «تجارب کاری تحت نظارت» در کلاس درس هستند.

نخبه‌گرایی
یک معلم فرانسوی که در حومه پاریس تدریس می‌کند، سالانه یک کارگروه با عنوان‌هایی نظیر مجموعه شعر یا تراژدی را با دانش‌آموزان انجام می‌دهد. هدف از این کار، کمک به دانش‌آموزان برای توجه و علاقه به ادبیات و زبان فرانسوی است. وی تلاش می‌کند تا دستیابی به فرهنگ والا، آزادانه انجام شود و فارغ‌التحصیلان هنری، شایسته آموزش دانشگاهی باشند؛ ولی در عین حال به دانش‌آموزانی که قرار است، دیپلم فنی دریافت کنند، اجازه نمی‌دهد در نوعی محدودیت فرهنگی یا زبان‌شناختی، گرفتار و محصور شوند. وی، برای این کار، آثار کلاسیک مشهور سایر کشورها را به دانش‌آموزان جوان خود معرفی می‌کند. او برای انجام این کار روش‌های تدریس خود را اصلاح می‌کند و مدام تغییر می‌دهد.
www.gorooh.parsiblog.com